Wat doe je als je iets voelt knagen en je weet niet wat het is? Je kunt er niet de vinger op leggen, maar je weet dat er iets nodig is. Meer bepaald, er moet ‘iets’ veranderen in je leven, maar wat? Als zo’n gevoel bleef aanhouden, dan wisten mensen in sjamanistische gemeenschappen wat te doen. Ze moesten naar Spirit gaan.

Wat wij westerlingen dan meestal doen

Stel dat jij dit gevoel ervaart, wat doe je er dan mee? In onze cultuur is het eerste wat mensen meestal doen, het simpelweg te negeren. We vinden het immers meestal gewoon vervelend, toch? Je zoekt afleiding en gaat bijvoorbeeld ‘iets ontspannends’ doen, want het zal wel gewoon van de stress zijn hè. Of we drinken een glaasje wijn, en misschien nog eentje, dat helpt om de druk er wat af te halen.

Wanneer het gevoel echter blijft de kop opsteken, zijn sterkere maatregelen nodig. Dus gaan we drastischer dingen uitproberen. Misschien veranderen we zelfs van job, of van partner, en soms is dat de oplossing. Anderzijds kunnen we ook in therapie gaan, workshops rond spirituele ontwikkeling beginnen volgen of ons inschrijven voor een reeks yogalessen. Kortom, we gaan het spoor van de introspectie op. Wat echter vaak voorkomt in onze cultuur, is dat het gevoel vroeg of laat toch weer boven komt drijven en dat die job of die psychoanalyse achteraf toch niet de oplossing blijkt.

Al deze manieren om het aan te pakken, hebben iets gemeen. Dat is ten eerste dat we vaak vanuit het denken vertrekken: Je gaat op zoek, krijgt ideeën of goede raad, of volgt het spoor dat anderen je voorleven. Vervolgens zoek je je heil in het doen. Want er moet toch IETS gebeuren??

Anders gezegd, wij westerlingen willen problemen vooral zou gauw mogelijk uit de weg ruimen. We vinden het moeilijk om echt stil te staan. Durven het even niet-weten, is niet onze sterkste kant. En soms werkt dat, maar voor duurzame verandering in lijn met de Ziel, is heel vaak iets anders nodig.

De sjamanistische visie

Sjamanistische stammen kijken hier heel anders naar. Deze gemeenschappen hebben altijd bestaan sinds het begin van de mens. Tot ze begonnen te verdwijnen door o.a. kolonisatie en ontbossing, heeft hun levensstijl altijd gewerkt.

Centraal in die levensstijl, als een totempaal in het midden van het dorp, staat hun connectie met Spirit. Ja, ook deze mensen gaan te rade bij andere mensen die het behoren te weten. Dit zijn meestal de stamoudsten en medicijnmensen. Maar in tegenstelling tot de specialisten in onze samenleving, komen deze wijze mensen niet met oplossingen. Zij zeggen: Je wordt geroepen! Ga het aan Spirit vragen!

Anders dan bij ons, gaan mensen met kennis en ervaring er niet vanuit dat deze wijsheid hen toebehoort. Evenmin geloven ze dat oplossingen voor een brandend gevoel in de Ziel meteen te vinden zijn in het menselijke veld. Zij met de meest duurzame manier van leven die er ooit was, zien alles als komende van Spirit. Dit wil zeggen hun voedsel, onderdak, hun ceremonies en heel hun levenswijze zelf. Maar evengoed beschouwen ze hun talenten, alle inspiratie en visioenen, en zelfs de mensen zelf als geschenken van Groot Mysterie.

De berg op gaan

Wat bedoelen ze dan concreet met ‘ga het aan Spirit vragen’? Wel, een andere uitdrukking die men hiervoor gebruikten in zulke samenlevingen, maakt dat al iets duidelijker. Ze zeggen in dit soort situatie ook wel: ‘ga de berg op’. Hierbij zie je het al voor je, niet? Iemand loopt rond met een gevoel dat hun aandacht blijft trekken en begrijpt dat zij of hij geroepen wordt door de Bron van het leven zelf. Deze mens trekt zich terug boven op een berg. Dat is meestal niet zomaar een plaats, maar een bijzondere plaats, eentje waar al vele generaties voor hetzelfde zijn geweest: de zoektocht naar een visioen.

Hoe gaat dat in zijn werk? Doorgaans loop je niet zomaar van de ene op de andere dag het dorp uit om de berg op te gaan. Je vertrekt immers niet voor een ontspannen wandeling, je vertrekt met de bedoeling om als een ander mens terug te komen, met helder nieuw bewustzijn over je weg op Aarde. Dus bereid je je goed voor: je neemt op passende wijze afscheid van het oude dat je achterlaat en betrekt je gemeenschap bij je queeste ter ondersteuning. Daarbij is alles ingebed in een eeuwenoude ceremoniële context.

Eénmaal je op de plek van je vision quest zit, ben je op alle mogelijke manieren buiten je gewone doen. Ten eerste ben je dagenlang teruggetrokken op jezelf, zonder enige kans dat iemand je stoort. Ten tweede is het in de meeste gevallen zo dat je die hele tijd op dezelfde plek blijft. Bovendien is het in bijna alle tradities de bedoeling om zolang je op de berg bent, niet te eten. Een laatste onmisbaar ingrediënt is bidden.

Even wat meer uitleg over het bidden. Ik weet het, voor ons is dat een woord dat negatieve connotaties heeft met dwang en schijnheiligheid. Maar voor mensen uit sjamanistische gemeenschappen is bidden een kunst die ze met alle bezieling en kunde beoefenen. Men ziet het immers als DE weg van verbinding met Spirit, men kent het als iets dat werkt, en het is de rode draad van een queeste voor een visioen of vision quest.

De vision quest is een ceremonie van de kracht van het Oosten, de richting waar de Zon opkomt en die verhoogd bewustzijn, inspiratie en alle nieuwe dingen voortbrengt. Het is de richting van intentie, en om nieuwe richting in je leven te krijgen, dien je volgens de oude volkeren je intentie volledig én in volle overgave te richten naar de kracht van het Oosten. Voor iets belangrijks, ga je niet hier en daar wat advies vragen of lukraak veranderingen in je leven aanbrengen. Een grote uitkomst vraagt een grote inzet, en vraagt om te verbinden met grote krachten.

Wie op vision quest gaat, wordt geëerd en krijgt steun en gebed van de gemeenschap. In je cirkel op de berg ben je omringd door hun gebeden. Wie de berg opgaat, wordt ook gehoord door Spirit: wezenlijke toewijding wordt altijd beantwoord. Hoe je antwoord krijgt, da’s de zaak van het Mysterie. Alle omstandigheden op een quest, het alleen zijn op een heilige plek, het vasten, het bidden, maken dat je helder en sensitief wordt. Je bent omringd door krachtige natuur en in deze toestand kan dit wonder je enorm raken. En zo kunnen ook de antwoorden van Spirit je helemaal doordringen op een vision quest.

Wie terugkomt van de vision quest, krijgt eveneens de juiste zorg. Leeg en geraakt als je bent, krijg je wat nodig is om te landen. Het is belangrijk om terug te keren naar het volle leven, en wel even belangrijk om daarbij je visioen goed te integreren. Daarom is de juiste bedding wanneer je terugkeert zo essentieel.

Conclusie

Hoe de gemeenschappen met de meest beproefde levenswijze aller tijden omgaan met een onbestemde roep vanbinnen, is heel anders dan de meest gangbare manieren in onze samenleving. Een roep om serieuze veranderingen vraagt om serieuze toewijding. Om deze reden bestaat de vision quest, een oeroude heilige ceremonie waarin je durft leeg te worden en vragen om geleid te worden. Want alleen leegte kan gevuld worden.

Meer lezen over de mogelijkheid om op vision quest te gaan? Lees hier verder!