We reden over de grens en meteen diende de Lucht-Draak zich aan. Net nog, toen we nog in Nederland aan het rijden waren, merkten we op hoe dit land doordrenkt is van de energie van Water. In België was veel meer de vastheid voelbaar, de Aarde-energie, zei ik. Deze woorden waren nog maar net uitgesproken …
Spirit van Wolf: Schaduw, je Innerlijke Gids volgen
Wij Mensen kennen Wolf al heel lang. Uit het bondgenootschap dat we aangegaan zijn, is onze trouwste vriend Hond voortgekomen, minstens 31.000 jaar geleden. Wolf heeft naast een grote kracht ook een grote gevoeligheid, maar zoals onze naasten vaak doen, herinnert Hij ons ook aan onze Schaduw. Hij helpt ons, door deze in onszelf te aanvaarden, ons innerlijk Leiderschap te omarmen…
Wolven leven in een hoogontwikkelde sociale structuur. De minste lichaamsbeweging is een signaal dat o.a. de rangorde bevestigt. Wolven zijn ook geprogrammeerd om beweging waar te nemen: ze zijn heel gevoelig voor veranderingen in hun omgeving en ze hebben een hoog gehalte aan staafjes in hun ogen die beweging waarnemen.
Volgens Chippewa-medicijnman Sun Bear komt de energie van Wolf overeen met het Noordoosten op het Medicijnwiel en de tijd van het sterrenbeeld Vissen (21 februari – 21 maart): gevoeligheid en groepsgeest. Wolfmensen voorvoelen dingen, dingen die groeiende zijn maar enkel zichtbaar voor zij die gevoelig zijn voor de energie ervan, die zich aankondigt voor de manifestatie. Zo ook is dit de tijd waarin het leven onzichtbaar, maar voelbaar wakker wordt en groeit.
Wolfs nobele werk van het weerspiegelen van onze Schaduwkant heeft Hem helaas een slechte naam opgeleverd. In vroeger tijden werd de Kracht van Wolf zowel gevreesd als geëerd; de meest woeste Viking-strijders, de ‘berserkers’, vochten met de kracht van beren en wolven en Wolf was een veel voorkomend clan-totemdier. De kwalijke verhalen over aanvallen van Wolven op mensen, die altijd meer fictie dan feit waren, de legendes over weerwolven en de vele sprookjes met de ‘Grote Boze Wolf’, weerspiegelen hoe Wolf vaak diende als scherm voor onze eigen duistere projecties. Door de angst voor onze eigen kracht moest Wolf het vaak vergelden…
Niet voor niets heeft dit gevoelige dier een sterke connectie met de Maan, het hemellichaam dat onze gevoelskant en intuïtie versterkt, en was de drang om Weerwolf te worden het sterkst met Volle Maan. Het huilen van Wolf wordt wel gezien als een sociaal gegeven, maar heeft duidelijk een harmoniserend effect dat de trilling van de Maan op Aarde verankert. Wolven zijn klankhealers.
Wolf kan je leren je schaduw onder ogen te zien en door de kracht ervan te integreren je innerlijk leiderschap te belichamen. Hij kan je gevoeligheid vergroten voor de signalen van je intuïtie en je leren trouw te blijven aan je innerlijke gids.
Naar mijn gevoel kan je Wolf eren door te supporteren voor Zijn terugkomst naar onze streken en je voor te stellen hoe Hij hier terug door onze bossen loopt en het natuurlijke evenwicht herstelt. Roofdieren staan aan de top van de voedselketen en zijn hier erg belangrijk voor, en Wolf is van nature het voornaamste grote roofdier in onze streken. Als ons vee wordt opgegeten, is dat niet de schuld van de Wolf, maar de onze, omdat wij onze dieren opsluiten in omheiningen waaruit ze niet kunnen ontsnappen. Als ze dat wel zouden kunnen, zou de kans dat ze gepakt worden door dat beetje Wolven dat hier kan leven in onze verstedelijkte wereld, zeer klein zijn. Het vestigt meteen de aandacht op het thema landschapsherstel. De Wolf begint nog maar terug te komen (ja, je leest het goed) en Hij stimuleert ons nu al om onze verantwoordelijkheid als co-hoeders van de Natuur op te nemen…
Veel verdieping en zelfontdekking met Wolf!
Spirit van Walvis: Droomtijd, sferisch bewustzijn
Walvis is een intelligent wezen. Maar Ze denkt niet als wij. Wij denken lineair, Zij in cirkels. Ze is in staat Haar bewustzijn uit te strekken over grotere gehelen van tijd en ruimte, te zien hoe alles samenhangt en steeds terugkomt. Ze draagt het geheugen van de Aarde in Haar grotere context, de Akasha-kronieken, eindeloos rond in de oceanen. Via Walvis kunnen we ons verbinden met onze Oorsprong in de Droomtijd, met wie we bedoeld zijn te Zijn…
De Droomtijd kennen we als een begrip uit Australische Aboriginal culturen. Het wordt uitgelegd als de tijd waarin de voorouders landschappen en wezens schiepen, en duidt op de archetypische energetische lagen, de dimensie van de Ziel waar alles eerst ontstond (ontstaat). Maar eigenlijk weten alle animistische (sjamanistische) culturen, dat alles een oorspronkelijke blauwdruk heeft en in de eerste plaats als energie bestaat voor het zich eventueel fysiek manifesteert.
Walvis weet dit ook en is de grote bewaker, de archivaris van deze Aarde-bibliotheek in het element van het geheugen: Water. Hij is het enige dier met een ‘hogere intelligentie’ dat op zulke diepten zwemt. Daarbij pikt Hij oude informatie op uit de diepte om het aan de oppervlakte te brengen, net zoals Hij ook nieuwe gegevens helpt integreren bij het duiken. Zijn grote lichaam heeft Hij nodig om deze bibliotheek te dragen. Walvis legt grote afstanden af in de oceanen en zwemt daarbij, om de kennis beschikbaar te houden, langs de grote energiebanen/meridianen/leylijnen van de Aarde.
Als wij mensen de linker hersenhelft van de Aarde vertegenwoordigen, het analytische en planmatige, dan is Walvis de rechter hersenhelft nl. het intuïtieve en holistische bewustzijn. Maak je leeg wanneer je Walvissen hoort zingen en je komt dichter bij dezelfde staat, wat men noemt het sferische bewustzijn waarin je contact maakt met de energetische dimensies, met het oude, het eeuwige. Walvis ondersteunt door te zingen de activering van de trilling van de Ziel. De Ziel van de Aarde en de Ziel van ieder wezen die het hoort.
Als je een Walvis ziet, moet je moeite doen om te geloven dat dit echt is; Ze lijkt wel een mythisch wezen. En dat is Ze ook: een mythisch wezen in een fysiek lichaam.
Er zijn steeds minder Walvissen. Er wordt gezegd dat Ze overgaan naar een hogere trilling, dat Ze verdwijnen om de ontwikkeling van de Aarde te ondersteunen van op een hoger vlak. Veel is in verandering… Wat niet wil zeggen dat we het onrecht dat hen wordt aangedaan zomaar moeten laten gebeuren. Onze verbondenheid en onze gemeenschappelijke afkomst (het zijn ook verstandelijk hoger ontwikkelde zoogdieren die ooit op het land leefden) vragen hierom. Walvissen worden nog steeds op grote schaal bejaagd om hun vlees door o.a. Japan en soms zelfs voor de sport afgemaakt door jonge mannen bv. in Denemarken om hun mannelijkheid te bewijzen…(?!) Sonars van onderzeeërs sturen het lokalisatievermogen van Walvissen in de war, waardoor Ze gescheiden geraken van de kudde, verloren zwemmen en soms in ondiepe wateren in de problemen geraken en aanspoelen.
Deze zaken mogen aan de kaak gesteld worden. Maar laat ons ook, terwijl Ze er nog zijn, genieten van hen gezang dat ons meeneemt in de ruimere sferen, en zo ons sferisch bewustzijn van onszelf als energetisch wezen vergroten. Wat dan weer onze betrokkenheid op het welzijn van het Grotere Geheel bevordert.
Wil je mee gaan in de afstemming op de Droomtijd, de Zieletrilling die Walvis brengt? Kom dan naar de soundhealing met Walvis op vrijdag 20 december!
Cadeautje van de Natuur: Sleedoornpruimengelei
De Natuur biedt ons, ook in de Winter, gratis supergezond voedsel om zomaar te plukken. Omdat deze planten niet veredeld zijn om meer op te brengen, ten koste van de levenskracht en de inhoudsstoffen van dit voedsel, bevatten ze nog steeds veel meer gezonde stoffen dan onze groenten en fruit uit de winkel. En natuurlijk zijn ze ook niet behandeld met vergif.
Eén van die schatten zijn de pruimpjes van de Sleedoorn. Het is een soort oerpruim, propvol vitamine C en andere stoffen die je lichaam beschermen en je levenskracht verhogen. Rauw gegeten zijn ze wat wrang van smaak, hoewel je ook dan al de typische zoete pruimensmaak erin kunt ontdekken.
Het geheim om de wrangheid er wat uit te krijgen, is de Winter! Ontdek waar in je buurt er enkele struiken met veel mooie pruimpjes staan, en wacht met oogsten tot Vrouwe Vorst er eens goed is overgegaan. Dan is er al redelijk wat uit van de scherpe nasmaak.
Ze worden echter pas helemaal lekker als ze zijn opgekookt met suiker. Je maakt er dus gelei van. Ja, suiker, ongezond, ik weet het… Maar je zal hoe dan ook een veel gezondere gelei hebben dan die van de opgefokte en bespoten pruimen uit de winkel. Je hoeft er ook niet zoveel suiker bij te doen. Meestal wordt gezegd voor confituur of gelei 50% fruit en 50% suiker. Die hoeveelheid suiker kan je minstens halveren, en dan zal het nog meer dan zoet en ingedikt genoeg zijn (sleedoornpruimen bevatten ook veel pectine, wat helpt indikken).
Ook om te bewaren hoeft de hoeveelheid suiker niet zo hoog te zijn. Belangrijk daarbij is vooral om nauwkeurig en hygiënisch te werken.
De glazen potten die je gebruikt om je gelei in te doen, maak je eerst steriel met kokend water. Een bodem ingieten, even ronddraaien, nog wat bijvullen en enkele minuten laten staan. Zelfde met de deksels. Water uitgieten, doe je vlak voor je de gelei erin doet.
Nadat je de pruimpjes hebt opgekookt met de suiker en de pitten eruit gezeefd, vul je je potten tot de rand met de hete brij. Dan draai je het deksel er goed vast op en je draait de pot onmiddellijk om. Je bewaart je potten ook steeds omgekeerd. Zo ben je gerust dat er nooit lucht bijkan en dat je gelei dus steriel blijft. Zo kan je de hele Winter door en zelfs tot in de Zomer als je dat wilt nog genieten van deze superfood op je boterham.
Smakelijk!
Spirit van Beer: Diepteheling, zelfzorg, centeren, wortelen
Beer is de Oer-healer, de meester-heler onder de dieren. Hij kent de kruiden, geneest zichzelf met wortels en aarzelt niet om diep te graven om de oorzaak boven te halen. Tegelijk is Hij de teddybeer, brengt kinderen die troost nodig hebben weer terug bij de rust in zichzelf. Hij is het oudst vereerde dier; in het Paleolithicum, de oudste periode van ons mens-zijn, was er een Berencultus. Volgens Joseph Campbell vormen heiligdommen met berenschedels uit die periode het vroegste bewijs op Aarde van de verering van een goddelijk wezen…
Oktober vormt samen met november de meest uitgesproken West-periode: sapstromen zakken, energie trekt zich terug in de Aarde en de wortels, planten(delen) sterven af en ook dieren verdwijnen uit het zicht en in de Grond. Zo ook Beer, die zich eerst volvreet om zich dan terug te trekken en volledig stil te vallen (zelfs zijn nieren stoppen met werken in functie van diepe winterslaap). Beer gehoorzaamt zo aan het natuurlijke ritme dat Hem Kracht geeft.
Beer staat bekend als manifestatie van de West-kracht. Hij volgt zijn gevoel, zijn instinct, doet wat zijn ritme hem ingeeft vanuit een gezond gecenterd zelfgevoel, en weet als geen ander geneeskrachtige kruiden en vooral wortels te vinden om zichzelf te behandelen. Niet alleen gaat Hij dus met regelmaat de Aarde in, Hij weet met de wortels ook opgeslagen energieën in de Aarde te vinden en te benutten. Terugtrekking, introspectie en tappen uit en verbinden met Aarde-energie zijn typische kwaliteiten van de kracht van het Westen. Beer gaat de diepte in.
Andere West-kwaliteiten die Beer bezit lijken wat tegenstrijdig, zoals de Westkracht zelf ook paradoxaal is. Enerzijds heeft Beer dat zorgende en zachte, vandaar ook de Teddybeer; een Berenmoeder is ook zeer beschermend en wegzakken in Haar pels is ook niet moeilijk om je voor te stellen. Anderzijds heeft Zij de neiging om, als het nodig is, zeer explosief uit te halen, het is zowat het laatste (vroeger) inheemse dier in Europa dat je wil tegenkomen. Beren lijken log, maar zijn zeer snel: topsnelheid op vlakke stukken 60 km/u. De woestheid van bepaalde aan Odin gewijde Noorse krijgers, de ‘Berserkir‘, stond bekend en de naam zelf verwijst naar Beren.
Ook in sjamanistisch werk staat Beer bekend voor deze twee kanten. Behulpzaam, maar onder Zijn zelf bepaalde condities (een Beer kan je niet voor je kar spannen), zacht als het kan maar tot op het bot als het moet. Beer is een helper uit de duizend, maar je moet Hem nemen zoals Hij is: liefdevol maar nukkig, Hij werkt voor jouw goed maar niet voor je comfort.
Wat we van Beer kunnen leren is om enkel te gaan voor keuzes die echt goed voelen, geen compromissen sluiten omwille van het comfort van anderen, en “nee” zeggen als het nodig is. Beer de honingliefhebber toont je ook dat genieten een ruime plek mag innemen in je leven. Beer de winterslaper herinnert je eraan om met regelmaat ruim de tijd te nemen om je terug te trekken, te rusten en op te laden. Beer helpt je ook contact maken met wat in de diepte van jezelf leeft, jouw dromen en drijfveren.
‘Art’ is het Keltische stamwoord voor Beer en de Kelten vereerden Berengodin Artio of Andarta en de Berengod Artaois, Ardehe of Arthe. Ook de naam van koning Arthur verwees naar de kracht van de Beer en de ‘Beer in de Sterren’, de Grote Beer, wordt in het Engels ook wel Arthurs plough (Arthur’s ploeg) genoemd. Deze verbinding van Beer met zowel Aarde als het fijnstoffelijke goddelijke Sterrenlicht gaat helemaal terug tot het Paleolithicum, toen Beer het eerste als goddelijk vereerde dier was. Zelfs de Neanderthalers vereerden 70.000 jaar geleden al de holenbeer als Heer der Dieren, zo tonen ons stenen altaren met een grote verzameling Berenbotten.
De natives in wat nu Noord-Amerika heet, beschouwen de Beer als verwant aan de Mens; naast ons is Hij de enige ‘tweebenige’, omdat Hij rechtop kan lopen.
Beer is vernederd en tot het uiterste mishandeld door de Mens in Europa, gedwongen om voor ons te dansen en gefolterd ter vermaak. We hebben hem uitgeroeid, er leven vandaag de dag geen Beren meer in onze streken. In de bergen is Hij terug uitgezet en op sommige plaatsen (o.a. Slovenië) gaat het er goed mee. Wolf is terug aan het opkomen, Beer is daar nog lang niet aan toe, maar wie weet kan Hij op een dag terug Zijn plaats innemen in ons ecosysteem. Het eerste dat we dienen te doen, is Hem terug te eren en Zijn waarde te erkennen.
In Alaska verrijkt Beer hele ecosystemen met stikstof nodig voor de groei, door resten van half opgegeten Zalm in het bos te verspreiden (dat gaat over vele tonnen die verspreid worden door duizenden Beren). De vraatzucht van Beer in de Herfst is daar de motor voor de vruchtbaarheid.
Voorbij alle miskenning en uitroeiing, spoort de spirit van Beer ons nog steeds aan om in onze Kracht te staan. Ons eigen ritme en gevoel te volgen, wat de wereld ook zegt. En is Hij als healer nog steeds bereid voor wie zich openstelt en zich een stukje overgeeft.
Beren-centeringsoefening
Denk aan een situatie waarbij je er moeilijk in lijkt te slagen om voet bij stuk te houden, nee te zeggen of neigt om eerder voor het comfort van de ander te kiezen dan dat van jezelf.
Ga met je voeten uit elkaar, op schouderbreedte, rechtop staan met een rechte, niet holle rug zodat je je buikspieren voelt werken. Leg je beide handen over je navel, het centrum van je lichaam dat de hara genoemd wordt.
Voel hoe zwaar je voeten op de Grond wegen, hoe ze impact hebben. Voel hoe je hele lichaam druk teweeg brengt op de Aarde, ‘gewicht in de schaal legt’. Breng met je lichaam meer gewicht over op je ene voet, en vervolgens op de andere. Doe dit zo enkele minuten en blijf daarbij je impact op de ondergrond, de druk die je uitoefent, gewaarworden. Daarbij kan je je ook inleven hoe het zou zijn om er als een grote Beer te staan.
Dan kan je beginnen stappen, waarbij je met elke stap je voet neerploft en een korte, diepe binnensmondse grom maakt. Daarbij denk je terug aan je situatie, en geef je aan jezelf, de omgeving en mensen met elke plof en grom de boodschap dat je wél je ruimte inneemt, je grenzen stelt en jouw comfort installeert.
Eindig met terug in stilstand te komen en zoals in het begin je gewicht van de ene voet op de andere te verplaatsen, terwijl je bevestigt in jezelf met een lange diepe binnensmondse grom dat je nu je ruimte hebt ingenomen.
Wil jij de spirit van Beer komen ervaren in een koesterende omgeving en relaxte toestand? Kom dan naar de sjamanistische Soundhealing met Reiki en spirit van Beer! Vrijdag 26 oktober, 20u – 22u. –> Inschrijven
Veel genot en verdieping met Beer!
Spirit van Kat: Sensitief Genotvol Meesterschap
Geen dier heeft ons zo bij de neus als Kat: wij geven Haar eten en onderdak, en toch is ze helemaal vrij, doet Ze wat Ze wil en zal Ze zich nooit iets laten opleggen. Wij denken dat we een Kat ‘hebben’, maar eigenlijk heeft Zij ons, als dienaar. Ze is totaal onafhankelijk maar laat zich bedienen, weet als geen ander de geneugten van het leven ten volle te proeven en is naast Haar ongeëvenaarde fysieke behendigheid ook een Ziener en Voeler in het duister, toonbeeld van intuïtie en Meester van het Ondoordringbare…
Weer een dier dat duidelijk Zuidkracht manifesteert. Het is typisch voor dieren dat ze in het Nu zijn, maar Kat likt wel echt duimen en vingers ervan af, Ze straalt een vergrotende trap van zinnelijk genieten uit. Slapen, eten krijgen, zich uitrekken, geaaid worden, spinnen, spelen, heel af en toe eens jagen, en weer slapen,… En je kan het vergeten dat Ze iets fysieks voor ons zou doen zoals honden, paarden of koeien dat bv. doen. Anderzijds doet Ze juist in de spiritwereld heel veel energetisch werk voor ons…
Daarnaast laat Kat zich niet alleen verwennen als Ze uitgebreid geaaid wordt, het is zelfs zo dat als ze met Haar kopje langs je been streelt, Ze dat niet doet uit affectie maar om met geurklieren jou als Haar territorium te bestempelen… Ook deze territorialiteit is een typische Zuid-kwaliteit.
Kat stond in Keltische tijden ook bekend om Haar geweldige vechtlust, zoals je ’s nachts in de paartijd al eens kan horen, en daarom hadden verschillende clanleiders een uiterlijk teken dat hen associeerde met Kat. Ook agressie is een Zuid-kwaliteit. Hoewel explosiviteit die hiermee gepaard kan gaan al neigt naar Westkracht (denk aan Bliksem).
Kat draagt immers ook West-kenmerken. Het vele slapen en daarmee naar binnen gekeerd zijn, actiever zijn in de schemering, het mysterieuze dat rond Haar hangt en de zelfgerichtheid die Ze uitstraalt zijn allemaal kwaliteiten van de Kracht van deze windrichting. Ook Haar sensitiviteit, extra gevoeligheid voor dingen die slechts subtiel of enkel energetisch waarneembaar zijn, drukt dit uit. Niet toevallig bespreken we Kat dan ook in de overgangsperiode van Zuid naar West, van Zomer naar Herfst.
Je merkt dat ik steeds over Kat in de vrouwelijke vorm spreek; veel mensen hebben ook die neiging. Ze wordt met feminine kwaliteiten en sensualiteit geassocieerd, denk aan het woord ‘stoeipoes‘. Ook een veel gebruikt woord voor de vulva is ‘poesje‘. Maar ze heeft nog veel oudere associaties met de Godin zelf. Bastet was een Egyptische vruchtbaarheidsgodin in de gedaante van een Kat die de farao beschermde, de wagen van de Germaanse Godin Freya werd getrokken door Boskatten die symbool stonden voor Haar magie.
Ook in de Keltische samenleving was Kat gewijd aan de godin en geëerd omwille van Haar vermogen om in de geestenwereld te kijken en te werken. Denk ook aan de Kat als bondgenoot van de heks. Brighid, Godin van de magie, had een Kat bij zich. De angst van de Kerk voor heidense magische praktijken resulteerde in wrede vervolgingen (levend verbranden) van Katten in een poging om magie de kop in te drukken.
Kat heeft echter altijd een dubbele reputatie gehad, zowel positief als negatief, juist vanwege het ontzag voor toverkunsten en de relatie die Zij daarmee heeft. Angst voor de grotere vrouwelijke krachten van de Natuur zit er immers al heel lang in. Een zwarte Kat roept dit bij veel mensen nog steeds op, zeker op een vrijdag de 13e – vrijdag is de dag van de Godin Freya en 13 het aantal Manen in een Jaar.
De Kat, je kunt Ze niet helemaal te pakken krijgen; als Ze daar zo ligt met Haar ogen half gesloten, is Ze dan in deze Wereld of de Andere? Ze verbindt steeds de zinnelijke verbondenheid aan de Aarde met mystiek bewustzijn. En als Ze dood is, is Ze dan echt dood, of is Ze al begonnen aan het volgende van Haar negen levens? Niet alleen lijkt Ze met Haar fysieke behendigheid een hoge graad van meesterschap over het lichaam te bezitten, soms lijkt het alsof Ze speelt met Leven, Dood en de Grens daartussen. Kat laat zich ook niet temmen, Ze is het enige van onze ‘gedomesticeerde’ dieren die eigenlijk totaal vrij is en zich gewoon laat voederen. Ook zo is Ze thuis in deze wereld en in de Andere (de wilde Natuur).
De reis van de Kat
Af en toe is het goed om je al spinnend te laten meenemen in de Andere Wereld.
Begin, nadat je een intentie voor je droomreis geformuleerd hebt, vooral met je te wentelen in iets over-the-top genietelijks en houd daarbij voor één keer alleen rekening met jezelf. Eet iets wat je anders nooit zou durven eten voor de lijn, ga naar de duurste sauna, ga veel te lang in bad met veel badschuim terwijl je veel te dure champagne drinkt, of drink gewoon ’s avonds een lekker theetje als je dat leuker vindt :-).
Belangrijk hierbij is wel van je energie met verscherpte aandacht in je binnenkant te houden en te laten circuleren. Sluit je ogen om vanuit deze extra verwende, genietend in je lijf verzonken toestand te kijken waar je naartoe gebracht wordt in de innerlijke werelden.
Onthoud hierbij dat jij, net zoals Kat, meester bent over hoe je je beweegt in deze realiteit en dat jij kiest wat je doet met situaties die zich aandienen, alsook hoe lang je blijft. Je kan makkelijk terugkeren, want je bent immers goed verankerd in de aardse grofstoffelijk zintuiglijke wereld.
Wil je de innerlijke wereld en het onafhankelijk meesterschap waar Kat toegang toe biedt, verkennen vanuit de verwenning van een klankbad en ceremoniële begeleiding? Kom dan naar de sjamanistische Soundhealing met Reiki en spirit van Kat op 15 september, 20u – 22u in ’t Chaletje in Holsbeek!
–> Meer info over Soundhealing
Veel genot en meesterschap met Kat!
Spirit van Koe: Onvoorwaardelijk Overvloed Delen
Ooit was Koe over het hele Noordelijke halfrond een Heilig Dier. In India en 
grote delen van Azië is dat nog steeds zo, op de Grote Vlakten van Noord-Amerika was Bizon heilig en ook de Kelten vereerden Haar. Geen ander dier heeft zich op zo veel manieren aan ons gegeven. Het is duidelijk dat Zij ons leert om ons Zelf onvoorwaardelijk te delen met de wereld…
Voor de natives van de Noord-Amerikaanse Great Plains is de Bizon het centrale krachtdier, het dier dat hen in leven houdt. Op hun Levenswiel staat Ze in het Noorden, omdat Ze door Haar geven geassocieerd wordt met dankbaarheid (dat komt na het ‘oogsten’ en ontvangen en ‘integreren’ – 
van vlees, huid, botten,… – in het Westen) en met Great Spirit die het volk leven geeft via Bizon. Bij de Kelten werd Koe gezien als manifestatie van de Godin, en dus ook van Noordkracht, de kracht van oorsprong en het eeuwige. Ook niet toevallig is de benaming van het Kosmische fenomeen de ‘Melkweg‘, door de Kelten het ‘Koeienpad’ genoemd.
Maar juist door dat heel fysieke geven, is Koe ook een manifestatie van de kracht van het Zuiden. Koe heeft mensen altijd melk gegeven, iets waarvan je naar mijn mening beter niet teveel drinkt o.a. juist vanwege de (te) sterke Zuidkracht. Melk bevat namelijk van nature voor ons teveel groeihormoon, dat ervoor zorgt dat kalveren enorm snel groeien (groeikracht is deel van de kracht van het Zuiden), terwijl onze baby’tjes véél trager groeien. Toch heeft melk helende eigenschappen. Bij sommige acute vergiftigingen kan melk drinken je leven redden door het gif op te slorpen en te neutraliseren. Het kan ook weldadig zijn voor je huid.
Hoewel ik vegetariër ben, kan ik niet ontkennen dat Koe vele generaties mensen gevoed heeft met Haar vlees. Je kunt je afvragen of het wel goed is dat wij dieren opsluiten om vet te mesten voor hun vlees etc. Ik ben daar zelf geen voorstander van. Toch is er ook een andere zienswijze, die zowel ondersteund kan worden vanuit de evolutiepsychologie alsook een sjamanistische beschouwing is. Die gaat ervan uit dat bepaalde planten- en dierensoorten, ervoor ‘gekozen’ hebben zich door de mens te laten domesticeren omdat dat zorgde voor het (in aantal althans) gedijen van de soort. Het kan wel gezegd worden dat Koe het in die zin goed gedaan heeft. De Natuur heeft veel over voor overleven en gedijen van de soort, zelfs overfokking en genetische manipulatie door de mens…
In die zin kan je zeggen dat Koe, door Haar melk, vlees, huid, hoorn en arbeid onvoorwaardelijk aan ons te geven, ook zichzelf overvloed schenkt. En dat is nu precies de spirit van deze tijd van het jaar, Augustus, die begint met het Keltische feest Lughnasadh en waarin de meeste overvloed aanwezig is en uitgebreid kan stromen. Juist omdat er zodanig overvloed langs alle kanten stroomt, is het veilig voor iedereen om ook het beste van zichzelf te geven, en tegelijk te durven ontvangen.
Deze tijd van het jaar wordt nog steeds gedomineerd door de kracht van het Zuiden, maar neigt al wat naar het Westen. Koe manifesteert helemaal deze kracht, die niet meer zo hevig is als met Midzomer, maar relaxter en meer gegrond, geconsolideerd. Koe heeft een warme energie, die ook verondersteld werd beschermend te werken: driemaal met de wijzers van de klok rond een plek lopen waar een Koe had gelegen, zou daarvoor voldoende zijn.
Ook de hoorn van Koe wordt nog steeds geassocieerd met overvloed, denk aan ‘de Hoorn 
des Overvloeds’. Het is ook een methode uit de bio-dynamische landbouw van Rudolf Steiner om mest in koeienhoorns te stoppen om hem te potentiëren.
Melk was bij de Kelten zodanig belangrijk dat het een offer was om de goden te danken en de elfen gunstig te stemmen, zelfs de menhirs werden geregeld overgoten met melk. De godin Brighid was opgegroeid met melk van een Koe uit de Andere Wereld en was de beschermster van het rundvee.
Koeien stonden ook dicht bij de Andere wereld en hadden vele associaties met feeën; hier en daar doken heilige kudden witte Koeien op en de naam van de godin Boann, waarnaar de rivier de Boyne in Ierland genoemd is, betekent zoiets als ‘Witte Koe’. Er bestonden ook ‘Toverkoeien’ die uit de Zee kwamen om te grazen.
Koe stamt af van het Europese Oerrund, oorspronkelijk (dan spreken we over zeker 1 miljoen jaar geleden) afkomstig uit India, net zoals het gedomesticeerde rund door de Indo-Germanen uit Centraal-Azië werd meegevoerd. Het laatste Oerrund stierf in 1627 in Polen.
Door verschillende koeienrassen met oerrund-kwaliteiten met elkaar te kruisen, kwam men tot de Tauros, die
het oorspronkelijke oerrund nauw zou benaderen. Tauros is volledig zelfredzaam en kan terug uitgezet worden in natuurgebieden. Helaas werd dit idee, naar ik begrijp, niet enthousiast onthaald door Natuurpunt, omdat de aanwezigheid van dit dier niet veilig zou zijn voor menselijke bezoekers van natuurgebieden. Alsof de runderen en paarden die er nu staan platgespoten teddyberen zijn waarbij je nooit iets kan gebeuren.
Ik vind dit onzin. Nu lijkt het erop dat natuurgebieden er meer zijn voor mensen dan voor de rest van de natuur! Gevaar hoort nu eenmaal bij een wilde natuur, de oorspronkelijkheid die we terug willen herstellen en die we zo nodig hebben om de levenskracht van het Land terug op peil te brengen. Als wij geen plaats gaan maken voor Wildheid, zal de Natuur dat zelf doen!
Als je wil contact maken met de spirit van Koe, kan je je vooral oefenen in ontvangen 
en tegelijk vanuit je hart schenken van jouw gaven aan de wereld. Wat kan jij goed? Bied het nederig aan. Maar verwen ook jezelf eens extra. Zet wat melk op je altaar. Kijk in een paar zachte koeienogen en glimlach. Je zal het vanzelf voelen beginnen stromen. Maar ook heel praktisch: om Koe te eren, kan je juist wat minder (van Haar) vlees eten, of tenminste van biologische teelt.
Wie de warme adem en de diepe klank van Koe over zich wil voelen, kan deelnemen aan onze Soundhealing met de spirit van Koe op 18 Augustus.
–> Inschrijven
Veel plezier met Koe!
Spirit van Slang: Levenskracht heelt dualiteit
Slang heeft een paradoxale reputatie zo oud als de Mens: enerzijds gevaar, 
gespletenheid, onbetrouwbaarheid, maar ook mystiek, levenskracht, genezing, zowel mannelijke als vrouwelijke connotaties en sexualiteit. We zijn er bang van en we bewonderen Haar/Hem. Wat al deze eigenschappen onderbouwt en verbindt, is Kracht. Ze leert ons dat we met Kracht alle kanten uit kunnen, en dus de macht van de keuze hebben…
Alle reptielen, en dus ook Slangen, zijn koudbloedige dieren. Ze hebben de warmte van de Zon nodig, ze moeten zich erin opladen, om actief te kunnen zijn. Ze zijn dus totaal afhankelijk van de Zonnekracht, maar verstaan anderzijds dus ook de kunst om deze Kracht op te slaan en te benutten. Tegelijk is Slang als geen ander reptiel altijd en volledig verbonden met Moeder Aarde, met Haar hele lijf plat op de grond, ook als ze zich voortbeweegt. Ze haalt de Kracht uit de twee Grote Bronnen, dubbele portie Kracht dus.
Toegang tot Kracht en opslaan en benutten van Kracht, twee sterke Zuid-kwaliteiten. Ook de verbinding mét de Aarde is zo’n Zuid-eigenschap (anders dan de Westkracht, die bundeling en de Aarde ingaan, en dus Aarde worden bevordert).
Andere aanwijzingen dat de Zuidkracht sterk aanwezig is in Slang, zijn niet moeilijk te vinden. Groei is namelijk een Zuid-kwaliteit, en Slang groeit Zijn hele leven door, stopt nooit met groeien. Daarom vervelt Slang ook, Hij groeit uit zijn vel. Het vervellen van Slang wijst dus niet zozeer op de Westelijke Transformatiekracht, maar op de Zuidelijke Groeikracht. Vergelijk het met Vlinder, die verandert tijdens zijn leven meerdere malen van vorm, transformeert dus. Slang groeit gewoon.
Ook een Zuidelijk kantje is de connotatie met sexualiteit en zowel het mannelijke als het vrouwelijke die Slang bij ons opwekt. De mannelijke fallus die zich opricht als een Cobra en zeer scherp/vurig kan uithalen, en het vrouwelijke dat verbonden is met de Aarde, Vuur (zonnewarmte) absorbeert en flexibel en rond is. Slang belichaamt beide.
Ook niet toevallig is de Levenskracht Kundalini als een opgerolde Slang aan de basis van onze ruggengraat, opstijgend als we opgewonden zijn of in onze Kracht komen. Ook 
sjamanen over heel de wereld voelen deze enorme Kracht opstijgen als ze in trance gaan; een ander woord voor deze bewustzijnstoestand is ook extase. Dit is de Levenskracht die helend werkt door mensen die Haar weten te benutten.
Zelfs bij ons staat de caduceus, de staf van Hermes/Mercurius omwonden met 2 Slangen, net als de esculaap (staf met één Slang omwonden), nog steeds symbool voor geneeskunst. De onderliggende alchemistische symboliek is die van Heling en Eenheid door het verenigen van tegendelen.
Ook hier komen de Zuidkracht, de polariteit van vrouwelijk en mannelijk en het verenigen door sexualiteit weer kijken. Slang belichaamt tegelijk beide polen en de vereniging ervan. Ze heelt doordat Haar Levenskracht éénmaakt, doet versmelten. De polariteit wordt nog benadrukt door het feit dat Slang een dubbele penis heeft.
Het paradoxale van Slang is Zijn extreme gevaarlijkheid en giftigheid, en toch genezing door Zijn Levenskracht en ook het tegengif dat van Zijn gif kan gemaakt worden. Slang bewaakt met Zijn gif het mysterie van dood, leven en wedergeboorte via het juiste richten van Levenskracht. Bij de Kelten werd Slang ook gezien als bewaker van bronnen die gewijd waren aan de Godin, meestal Brighid die de Godin van bronnen, Vuur, smederij en poëzie was.
Een andere uiting van de dualiteit in Slang is de gespletenheid die we Hem toekennen, 
zoals Zijn letterlijk gespleten tong, die ons iets zegt en de volgende keer weer iets helemaal anders. We kunnen er kop noch staart aan vastmaken en markeren hem als onbetrouwbaar, zoals de Slang in de Hof van Eden die Eva ‘om de tuin leidde’. Slang kreeg dan een slechte reputatie, maar wijst ons eigenlijk op de relativiteit van de dingen waar wij niet kunnen mee omgaan. Ook deze kunst om met relativiteit te goochelen is een Zuid-eigenschap.
Vanuit een sjamanistische zienswijze komt Kracht uit de Andere Wereld, meer specifiek komt Vitale Kracht vaak uit de Onderwereld. Slang komt dan ook zelf uit de Onderwereld. Slang kruipt in spelonken waar niemand anders komen kan, en schuurt zo Haar vel los om als herboren weer naar boven te komen.
De Slang Ouroboros, symbool in de Azteekse, Chinese en vele andere mythologieën, bijt in z’n eigen staart en verbeeldt zo de eeuwige kringloop der vormen, nieuwe vormen die uit het vergaan van de oude vormen geboren worden. In de Noorse mythologie heet Hij Jormungandr en omringt Hij de Middenwereld, waar Hij aardbevingen veroorzaakt telkens Hij in z’n staart bijt.
Er is een sterke connectie tussen het mythische wezen Draak en Slang. Draak is als het 
ware het alter ego van Slang in de Andere Wereld, de vliegende en wijzere variant van Slang in de Bovenwereld. De Chinezen, de Kelten en andere volkeren zien Draken in het landschap, zoals Ouroboros het landschap tegelijk bij elkaar houdt en hervormt door Zijn aardbevingen.
Je weet misschien dat ik enkel schrijf over dieren die bij ons voorkomen. Dan vraag je je waarschijnlijk af hoe Slang hier terechtkomt? Denk je dan dat hier geen Slangen meer voorkomen? Nochtans zijn op nog geen kilometer van onze yurt in Holsbeek Ringslangen opgemerkt (deze zijn niet giftig voor de Mens). Typisch voor Slang natuurlijk om zich in het verborgene te bewegen…
Voel je dat de Kracht van Slang wel iets voor jou zou kunnen betekenen? Op 20 Juli 2018 geven we samen met Slang een Soundhealing met Reiki. Hartelijk welkom! –> Inschrijven
Zal ik je nu veel plezier wensen met Slang? ?
Spirit van Hert: Waardig je Keuze volgen in het Wilde Woud
In Mei en Juni steekt de Natuur volop Haar energie in de planten en de dieren die Ze de kans gegeven heeft tot geboorte en groei. De spirit van Hert belichaamt deze keuze, en de moed en vastberadenheid om dit engagement aan te gaan, mét de nodige fijngevoeligheid en de antennes naar boven gericht, om zélfs tijdens dit Aardse geweld in afstemming met ons Visioen te blijven…
Hert is het dier waar ooit het meest is op gejaagd, en leeft vooral in de rand van het bos, de overgangszone tussen het veilige, bekende open grasland en het mysterieuze woud. Talloze vastberaden jagers heeft Hert het bos in gelokt, steeds dieper, vaak tot verdwalen, soms om nooit meer terug te keren. Misschien verloren sommigen, bezeten door de jacht, hun verstand, en er gingen verhalen dat deze dwalers zo ver werden gelokt dat ze in de Andere Wereld terechtkwamen, of betoverd door het Elfenvolk.
Wie zich niet liet dol maken door begeerte naar het resultaat van de jacht, maar zich geduldig, gedoseerd en toch vastberaden liet meedrijven op het spoor van het dier, en zich terwijl voedde met de vruchten van het woud, had meer kans om succesvol de jacht te beëindigen én de weg terug te vinden.
Hert toont ons hoe we ons consequent kunnen overgeven aan de gevolgen van de keuzes waar we in geloven en aan het onbekende avontuur dat dat met zich meebrengt.
Hert combineert een alertheid, fijngevoeligheid en zachtheid met een prachtige fierheid en sierlijkheid: een uitstraling die zegt ‘ik ben de droom, waar ik voor ga, waardig!‘
Zo manifesteert Hert de kracht van het Zuidoosten op het Levenswiel, die ons ertoe aanzet om ons Visioen al experimenterend in de praktijk te brengen, met een secuur evenwicht tussen de nodige voeten op de grond en het nodige vertrouwen dat onze intuïtie ons zal brengen waar we dienen te zijn. –> Meer lezen over het Levenswiel
De verhalen over de verbinding tussen Herten, vooral Hindes, en het Feeënvolk zijn
talloos. In Schotland noemde men hen het ‘feeënvee’, die door feeën op bergtoppen gemolken werden. Hindes stonden onder bescherming van Feeën en heksen, maar veranderden ook vaak in Feeën. Je verbinden met Herten lijkt uiteindelijk onvermijdelijk te leiden naar contact met natuurwezens…
Tweepoligheid is een eigenschap die Hert ook duidelijk op de wereld zet. De 
tegenstelling tussen de Hinde in al Haar sierlijkheid en teerheid en de Hertenbok die soms een extreme aardse mannelijkheid neerzet, het tegelijk aanwezig zijn van deze aardsheid en de gerichtheid van Zijn gewei naar de Hemel als antennes, de tweedeligheid van Zijn gewei… Daarbij komt nog dat Hert in het Medicijnwiel volgens Chippewa medicijnman Sun Bear de totem is van wie geboren is in de tijd van Tweelingen (21 mei – 21 juni), het sterrenbeeld van tweeheid en van de ene naar de andere ervaring springen, zoals Hert zelf springt en zigzagt door het bos.
Hert-energie zoekt een verscheidenheid aan ervaringen op, en dat is ook precies het gedrag dat hoort bij het aangaan van het avontuur. Dit gedragspatroon is zo vruchtbaar als Hert zelf, als het tenminste ten dienste staat van consequente keuzes van de Ziel.
Je kunt je afstemmen op Hert door je in het bos te richten op de bomen. Ook zij hebben tegelijk takken (een gewei) naar boven gericht en wortels die hun aarden. Verschillende bomen belichamen verschillende aspecten van Hert: het etherische, de sierlijkheid en de lichtheid in Berk, de moed en stevigheid en gestage vastberadenheid in Eik.
Op vrijdag in mei werken we met de spirit van Hert in de Soundhealing met Reiki. Wil je graag aanwezig zijn? Schrijf je dan gauw in, want de plaatsen zijn beperkt en soms snel volzet!
–> Inschrijven
Helende Plant Mei: Eik – Levensdrager, Duurzaam bouwen, Moed
In Mei bloeit Zomereik (Quercus robur), in Centraal- en West-Europa altijd 
al gekend als de Koning van het Woud. Geen boom huisvest zoveel levensvormen, geen hout draagt beter het dak dat ons beschermt. Hij spoort ons aan om consequent, traag maar gestaag ons Hart te volgen en dit om te zetten in duurzame daden.
In de oude tijden werd Eik gezien als vertegenwoordiger van de mannelijke oppergod, bv. de Germaanse Donar en later de Griekse Zeus. Over geen boom is zoveel geschreven in de Keltische literatuur, waarbij hij meestal werd aangehaald om associaties met kracht, moed, wijsheid en uithoudingsvermogen aan te halen. Rechtspraak vond plaats onder een Eik, de druïden beschouwden Hem als heilig en plaatsen waar oude Eiken groeiden, liefst nog in een cirkel, waren hun geliefkoosde plaatsen voor rituelen en magie.
Eén van de oude betekenissen van Eik is ‘deur‘, wat duidt op nieuwe kansen en de moed die ervoor nodig is om erdoor te gaan, alsook op het zien van beide kanten van een plaatje.
Eik trekt Bliksem aan, niet toevallig ook geassocieerd met Donar (Donder), en een Eik die reeds getroffen is door de Bliksem werd als uitzonderlijk heilig beschouwd. Aangezien de Bliksem nooit twee keer op dezelfde plaats insloeg, was hout van zo’n boom dan ook gegeerd als beschermende talisman, tegen Bliksem of ander ‘onheil’.
De heiligste en meest gegeerde Maretak groeide op Eik, moeilijk te vinden omdat de bast van Eik zo hard en ondoordringbaar is.
Eik is een traag groeiende boom: Hij begint pas vrucht te dragen als Hij ongeveer 20 jaar oud is, het kan 200 jaar duren voor Hij tot volle wasdom is gekomen, normaal (als Hij de kans krijgt) wordt hij 600 à 700 jaar, maar Hij kan tot 2000 jaar oud worden! Hij leert ons de les dat met geduld de meest duurzame en kwalitatieve resultaten bereikt worden.
Wat wij ons bijna niet kunnen voorstellen is dat Zijn wortels even diep in de Aarde reiken als Zijn takken hoog zijn. Zo kan Hij dieper liggende grondstoffen aanboren dan alle andere bomen én op plaatsen groeien waar anderen (behalve pioniersplanten) het niet redden. Op deze manier toont Hij ons Zijn ware kracht, ‘zo boven, zo beneden’ en het wezenlijke belang van een goede aarding.
Eik is een echte Levensdrager, ecologisch gezien van ongekende waarde. In de 16e eeuw was één derde (!) van Europa door enorme Eikenwouden bedekt, door kappen blijft hier bijna niets meer van over. Meer dan 400 soorten insecten zijn voor hun voedsel rechtstreeks afhankelijk van Eik! Galwespen, rupsen van nachtvlinders, houtetende 
insecten,… Dan zijn er nog de soorten insecten, vogels die van deze insecten leven. Zijn bladerkroon laat vrij veel licht door, wat weer veel ondergroei toelaat van kleinere bosplanten en struiken, die dan weer tesamen met Eik veel nest- en schuilgelegenheid aan vogels en andere dieren biedt. Daarbij komen nog de vele soorten schimmels en paddenstoelen die in en rond de Eik leven. En uiteraard zijn er de eikels, in de Herfst belangrijk voedsel voor Everzwijn, Eekhoorn, Gaai en Houtduif.
Hij speelt een hoofdrol in spontane bosontwikkeling, waar Hij vroeg verschijnt en heel lang blijft. Zo bouwt Hij aan een duurzame rijkdom aan leven. De mogelijkheden die Hij schept voor ander leven, creëren een veel grotere biodiversiteit dan in meer schaduwrijke bossen.
Qua uitstraling, met Zijn kronkelende takken en diepe hoekige kloven in de harde bast, heeft Eik niet het stijlvolle van de gladde, dansende Beuk, maar wel de woeste oerkracht van een krijger, die opkomt voor Al wat van Hem afhankelijk is.
Hoewel Hij in de druïdische traditie qua jaargetijde vooral gelinkt wordt met midzomer, dat net zoals de Eik het summum van levenskracht is, past Hij ook heel mooi in het jaargetijde van opbouw, de Lente, meer bepaald in het teken van de Stier, die ook tot een gegronde opbouw aanzet, het Leven rijkelijk rond zich wil verzamelen en een kans wil geven om groeivormen uit te proberen. In die zin is de Zuidoostkracht heel duidelijk aan het werk in Eik.
In het Ogham, het Keltische bomenalfabet, heeft Eik een plaats met als kernwoorden Moed en Doorzettingsvermogen.
De geneeskracht van Eik
Vooral de looistoffen in de jonge bast zijn hier van belang, soms in combinatie met het flavonoïde quercetine en saponinen. Eerstgenoemde hebben een samentrekkende werking op weefsels, wat de genezing – het toegroeien – bevordert van wonden, in- en uitwendige zweren (huid, maag, darm, mondslijmvlies, tandvlees, spataderzweren,…), huiduitslag en ontstekingen die hierbij kunnen voorkomen (hierbij helpen de flavonoïden).
Voorzichtigheid in het gebruik (kleine hoeveelheden per keer) is geboden wegens de grote concentratie aan looistoffen in eikenbast.
Zeer interessant is ook een aftreksel, in alcohol en glycerine, van de jonge, zich pas ontluikende bladknoppen: deze stimuleren de aanmaak van testosteron en werken activerend en versterkend. Goed als je je wat futloos voelt. Met wat geluk vind je nu, begin Mei, nog zo’n ontluikende Eik.
Wat kan je nog doen met Eik?
Zoals gezegd is het hout uitermate geschikt voor duurzaam dragend binnenschrijnwerk (balken), maar het meest heb je (en iedereen) aan Eik en Eik aan jou als je Hem laat staan; Hij biedt een krachtige bedding en Hemel-Aarde verbinding om rituelen onder uit te voeren: geeft een veel vlottere instroom van en connectie met zowel de Kosmische als de Aardekrachten. Eer Hem telkens vooraf met wat (smeulende) kruiden, een lied of een zoetigheidje.
Heel opladend is om gewoon een poosje met je rug tegen een Eik te gaan zitten of staan – of Hem te knuffelen – en contact te maken. Voel dan de energie maar doorstromen. Je kan ook vooraf een vraag stellen en tijdens het contact luisteren naar het antwoord. Hoe ouder de Eik, van des te Dieper het antwoord komt.
Ik wens je een duurzame, diepgaande verbinding met Eik!